KUMAŞLARDA HAVA GEÇİRGENLİĞİ

Hava geçirgenliği (air permeability) kumaşın iki yüzeyi arasından dik geçen hava akış miktarıdır. TSE (1996) hava geçirgenliğini “deney alanı, basınç düşmesi ve zaman gibi şartları belirlenmiş bir deney parçasından düşey yönde geçen havanın hızı” olarak tanımlamıştır. 

Hava geçirgenliği ölçümleri belirli bir kumaş alanında standart basınç farklılıkları oluşturarak yapılmaktadır. Teknik bir tanımla, manometrede 10 mm’lik bir yükseklik farkına neden olacak basınçta 100 mm2 ’lik bir alandan bir saniyede geçen hava hacminin mm olarak ifadesidir. SI birimiyle cm3 /s/cm2 , mm/s olarak ifade edilen hava geçirgenliği giysi konforunu etkilemektedir. Hava geçirgenliği kavramı tekstil endüstrisinde kumaşın karakterini, özellikle de ürünün fonksiyonel performansını açıklarken teknik bir bilgi olarak çok sık kullanılmaktadır. Hava geçirgenliği yerine hava direnci kavramı da kullanılmaktadır.

Tekstil malzemelerinin hava geçirgenlikleri ve kumaş özellikleri arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmak için yapılan pek çok deneysel çalışmada ölçümler, materyalin iki yüzeyi arasındaki akış miktarını belirlemeye yarayan hava geçirgenliği test cihazı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Hava geçirgenliği test cihazlarında genellikle Schifer ve Boyland (1942) tarafından geliştirilen hava geçirgenliği ölçerindeki temel prensip benimsenmiştir. 

Hava geçirgenliği test cihazı kullanılarak farklı kumaş yapıları için basınç değişimi ile akış miktarı arasındaki ilişki incelendiğinde ortaya çıkan farklılıklar kumaş yapı parametrelerinin hava geçirgenliğine etkisinin gözlemlenmesine yardımcı olmaktadır.

ksiyonel performansını açıklarken teknik bir bilgi olarak çok sık kullanılmaktadır. Hava geçirgenliği yerine hava direnci kavramı da kullanılmaktadır.